Deken uit oude jeansbroeken.

mijn idee had ik zo (ooit gezien op Pinterest). Maar wist ik veel dat daar zoveel tijd in ging kruipen! Het zoeken van oude jeansbroeken was nog het minste van mijn zorgen dat ging vrij vlot want ze werden mij links en recht graag toegestopt. Dan heb ik een ronde mal gemaakt, alle jeansbroeken opengeknipt en zoveel mogelijk cirkels uit de jeansbroeken proberen te halen. uren knipwerk zaten daar in. Maar zelfs dat was nog een fluitje van een cent. Uiteindelijk was het de bedoeling dat al die cirkels samen een deken zouden vormen. Zoiest dus:

Eerst allemaal repen genaaid van 20 blokken en dan naaide ik die repen weer aan elkaar en ontstonden deze 2 lappen die ik dan ook weer aan elkaar naaide en zo zaten daar 400 cirkels jeansstof in verwerkt.

Dan begon het volgende werkje: het knippen van 400 lapjes katoen want daar werd het deken mee opgevuld. Geduldig speldde ik de lapjes tussen de flapjes op mijn deken. Wil je ook zo'n deken maken verzeker je er dan van dat je geduldig bent en echt veel  heel veel geduld hebt want anders raad ik je aan van er niet aan te beginnen!

Hier was mijn eerste gedacht nog van de flapjes vast te naaien terwijl ze alleen maar gespeld waren maar van dat idee stapte ik al gauw af toen ik merkte dat dat niet te doen was om dat gespeld te naaien. Het deken was zo zwaar en amper fatsoenlijk te hanteren onder het naaimachien dat ik voor het gemak besloot om al de flapjes eerst nog eens vast te driegen.     NOG MEER WERK! Ik wil niet weten hoeveel uren dat ik er met de hand al aan genaaid heb. Verschillende keren op de naailes van 18.30 tot 21.40. Op zondagmiddag ben ik ooit begonnen rond half 2 's middags tot half 6 's avonds en dan na het eten verder tot 23.30u en nog was het niet klaar.

Nog maar wat avonden genaaid dan wanneer ik ergens wat tijd vond. (dat "wat tijd" werden dan wel weer enkele uren). om tot dit resultaat te komen:

He he... we zijn er bijna nog enkel die hoek rechtsonder moet opgevuld.Daar heb ik mij dan eens op een voormiddag aangezet zodat dat eindelijk klaar was.

En geloof het of niet het is zoveel weken later nog steeds niet helemaal af. Ik vraag me telkens af waaraan ik in hemelsnaam begonnen ben. :) Ik ben intussen wel al begonnen met alles vast te naaien met het naaimachien maar dat is ook een heel karwei! (tijdrovend en loodzwaar) maar het einde is in zicht. Als ik nog wat tijd vind tenminste ;)